IJsmanschap

Door: Shirley

Wie me in – noem eens wat lang geledens – 2005 had gezegd dat ik ooit aan de westelijke kant van de Postjesweg een ijsje zou nuttigen op een terras, had ik voor gek verklaard. De Postjesweg, dat deel vanaf de Hoofdweg tot buiten de ring, is niet hip en happening en dat is maar goed ook, want de halve stad verhipt en verhappent al. Laat sommige plekken nou maar gewoon een weg blijven met een woonzorgcentrum, een kerk en een ingang naar een park.
Maar nee hoor, daar kwamen ze al aan: de IJsmannen, waarvan de initiatiefnemer Martijn aan de IJs-universiteit in Italië heeft geleerd. Martijn heeft een baard en toen ik er was stond er nog een man met baard achter de toonbank. Zúlke baarden dat ik Jan, Pier, Tjoris en Corneel meteen in mijn hoofd had.

Al die willen te kaap’ren varen
moeten mannen met baarden zijn
Jan, Pier, Tjores en Corneel
Die hebben baarden, die hebben baarden…
En ik mijn hele jeugd maar denken dat het Joris en Piet waren, maar dat terzijde.

Maar potjandorie, die baarden maken het lekkerste ijs van… nu even nadenken want ik wil niemand voor het hoofd stoten… de hele Postjesweg en wijde omgeving. IJs waarin je mag happen (mijn zuurtjes zuig ik ook liever niet tot in den treuren; happen, kraken, bijten wil ik). IJs met bijvoorbeeld champagnesmaak en met een topping, popping of dipping (ik zei toch dat ze hip zijn) naar wens in een vorm die ik nog niet kende: een kunstige sliert van stukjes geroosterde hazelnoot met knapperige karamel rondom. IJsjes die popsicles worden genoemd in een Popsicle Bar (niet te verwarren met de Nutellazaken elders).

Dat de Postjesweg nu wat hipper is, is dus niet zo erg.

IJsmanschap, Postjesweg/hoek Van Spilbergenstraat 2 hs